Graanvelden op het Hoogeland

We hebben heerlijk vakantie gevierd in Groningen.
En nu is het weer tijd om te werken.
Ik heb weer voldoende graan voor het maken van DE GRAANKONINGIN.

Langs de korenvelden zie je prachtige akkerstroken met heel veel bloemen, waar boeren in het kader van Biodiversiteit op deze manier werken aan een beter milieu:

  

Biodiversiteit is o.a. dat :

boeren en tuinders natuurlijke organismen kunnen inzetten om bijvoorbeeld schimmels en onkruid in hun gewassen te bestrijden;

een gezond bodemleven (wormen, bacteriën, schimmels) zorgt voor een natuurlijke bodemvruchtbaarheid, waadoor minder kunstmest hoeft te worden gebruikt.

Onder de appelboom

De appelboom -Gustav Klimt

Rutger Kopland

ONDER DE APPELBOOM

Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom

ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom

toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te zijn, de dingen
van de dag verdwenen voor de geur
van hooi, er lag weer speelgoed
in het gras en verweg in het huis
lachten de kinderen in het bad
tot waar ik zat, tot
onder de appelboom

en later hoorde ik de vleugels
van ganzen in de hemel
hoorde ik hoe stil en leeg
het aan het worden was

gelukkig kwam er iemand naast mij
zitten, om precies te zijn jij
was het die naast mij kwam
onder de appelboom, zeldzaam
zacht en dichtbij
voor onze leeftijd.


Dichter Rutger Kopland is overleden. Hij werd 77 jaar.
Kopland debuteerde in 1966 met Onder het vee. Hij schreef vele gedichtenbundels en essays. Zijn bekendste gedichten zijn Weggaan en Jonge sla.
Kopland woonde in Glimmen (gemeente Haren, vlakbij Groningen) en was van 1981 tot 1995 hoogleraar biologische psychiatrie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Ook studeerde hij geneeskunde in de stad Groningen.

 

Suze Naanje

Het wiegelied

Je hebt een pasgeboren kind op je arm. Als vanzelf begin je de oude liedjes te neuriën : sssttt, stil maar huil maar niet, Suze Naanje of je zingt van het schaap dat daarbuiten loopt.
Het is het allereerste lied, waarmee een mensenkind in aanraking komt: het wiegelied.

Ik als Groninger moeder zong voor mijn kindjes ook het wiegeliedje:

Suze Naanje, ik waige die, was toe wat groter din sluig ik die
doe bist mie nog aal te klain,
k mout die moar wat deur de vingers zain. `
Suze Naanje Doeje

Later, toen ik net oma was, hoorde ik de Friese versie. Nynke Laverman, een friese fado- zangeres zong het in een tv-programma.  Ik herinnerde me opeens weer het lied, toen ik het hoorde. Ik kende het van mijn moeder. Zij zong het toen ik klein was. 

Suze Nane Poppe, kjealtsje leit in é groppe,
Heit en mem binne fier fan hus,
kin se net beroppe.
Suze Nane Poppe.

Vanaf toen kon ik als oma ook dit wiegeliedje zingen voor de kleinkinderen en voor mijn oppaskinderen.

Vanaf die tijd krijg ik steeds weer de vraag van de kinderen, zing je nog eens van Suze Nane?
Ze kennen het natuurlijk zelf ook heel goed en ik hoor het hen zelf ook vaak zingen.
De tekst van dergelijke liedjes is vaak zo raadselachtig.

Wat spreekt hen zo aan in zo`n liedje? De taal is voor hen vreemd. De teksten zijn niet zo erg vriendelijk. Is het alleen de klank van de woorden, is het de toon. Ik noem het vaak onzin- liedjes, maar ik denk dat de tekst toch wel meespeelt in het beleven van het lied.

 De inhoud zou ook iets vertellen over de tijd waarin het lied is ontstaan. Het zijn ook cultuurliederen. Deze wiegeliederen werden in vroegere tijden meestal gezongen door de huisslavinnen. Die stonden niet altijd even vriendelijk tegenover het kind en de moeder. Er zijn ook wiegeliedjes waarin de moeder als lelijkerd wordt benoemd. In het friese liedje wordt verteld van de afwezigheid van Heit en Mem. Ondanks dit, heeft dit lied toch een sussend effect op het kind. Het beleeft er echt plezier aan.