maandag 30 november 2015

Feestelijke dagen!

 
In de maanden november en december
 
 
 vieren wij het
Sint Nicolaasfeest
 
 
en dan wordt er ook nog een kleinkind geboren.
Een groot wonder. 
Ons zevende kleinkind!
Isabel is haar naam.
.
 
 25 november 2015 geboren, dochter van Jos en Anna
 
 
 
Oma maakt voor haar kado een Pop in bedje.
 
en Zondag 30 november is het  - eerste Advent
 


Over sterren, over zonne,
zachtjes gaat Maria`s voet
Louter goud en lichte vreugde
brengt zij aan haar Kindje zoet.
Als Maria blijde wandelt,
hoog door `t goddelijk licht omstraald,
weeft zij `t kleed uit sterrenzegen,
waar Gods kind in nederdaalt.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

zondag 30 augustus 2015

Appels oogsten.

Bloske en Peerke verkrijgbaar bij www.priegelgoud.nl
 


GOLDEN DELICIOUS, SCHONE VAN BOSKOOP, JONA GOLD, COX`S ORANGE, GLOSTER, GRANNY SMITH, ELSTAR,
STERAPPELTJE....

Bij de geboorte van een kind werd een appel-of perenboom geplant. Om de relatie tussen boom en kind aan te geven, werd het boompje begoten met het eerste badwater. Ook nu plant men nog vaak een levensboom!


de appelfee
 
Ada van Zelm heeft een prachtig boek gemaakt over appels en peren, 
met als titel "'Blozende wangen..



Bij de borg Verhildersum in Leens is ook voor bezoekers de toegang tot een Boomgaard met oude rassen appels en peren.



http://www.verhildersum.nl/nl/landgoed/boomgaard/

 

www.priegelgoud.nl

 

 

maandag 1 juni 2015

Vrouw Holle

 
 
 
Uit het boek van Vrouw Holle


 
Vrouw Holle is de gebiedster in het rijk van het leven dat zich bevindt tussen het rijk van de geest en dat van de stof. Zij is de hoedster van de levende wezens voordat zij op aarde komen. Zij waakt over het zaad als het in de winter in de grond ligt en laat sneeuwen om de grond te beschermen. Zij is ook de hoedster van de dieren.

De Duif met het gouden stoeltje.

In het heuvelland lag een hoeve, waar een jonge, vrome boer woonde. Toen de twaalf heilige nachten aanbraken, ging hij stil naar buiten, zoals hij het zijn gestorven vader had zien doen en maakte hij de ronde over zijn akker en zijn tuin.
Hij schudde aan de appelboom en aan de pereboom en sprak daarbij de oude spreuk die hij van zijn vader had geleerd:

"Boompje ontwaak,
Vrouw Holle komt!"

Toen hoorde hij een geruis in de takken en de boom begon te trillen van de kruin tot aan de wortels. In de wind werd geklapwiek van vleugels hoorbaar en Vrouw Holle verscheen in het verenkleed van een witte duif. Ze zweefde over de gesloten knoppen in de kroon, maakte een boog om de hele tuin en breidde haar ruisende vleugels ver over het golvende akkerland uit. En waar ze vloog, daalde zegen neer over de velden, drong door in de sluimerende wortels en knollen onder de met sneeuw bedekte aarde zodat die weer vrucht zou schenken in het volgend jaar.
De boer zag ook een gouden stoeltje. Daarop ging de duif zitten als ze vermoeid was van haar verre tocht. En op die plek waar ze rustte, groeiden in het voorjaar de mooiste bloemen en struiken alsof daar een beschermde tuin was.
Nu wist de boer: in dit ogenblik is Vrouw Holle over de aarde gegaan en heeft al het gewas gezegend.

www.priegelgoud.nl
 


maandag 13 april 2015

70 jaar bevrijding.



Herdenking Bevrijding van Kamp Westerbork.

Toen ik een bezoek bracht aan het voormalige kamp, raakte ik onder de indruk van de schoonheid van de natuur en de stilte, die er heerste. Een prachtig gebied, waar je nauwelijks iets kunt voorstellen van de verschrikkingen die de mensen hebben ondergaan. 
Stille getuigen zijn vooral de vele bomen 
De laatste  jaren zijn er fysieke elementen aan toegevoegd om de herinnering zichtbaar te maken. Goederenwagons ! en een gebouw.

Kamp Westerbork is bekend geworden als voorportaal van de vernietigingskampen.
Kamp Westerbork had de uitstraling van een dorp. Er waren vele voorzieningen als winkels, scholen, ziekenhuis en een theater.
Echter draaide het daar maar om 1 ding: het transport. En de angst hiervoor beheerste het kampleven.

Elke dinsdagochtend was er het transport.
Ik hoorde een bezoeker op de herdenkingsdag zeggen, dat als je niet op transport ging, dan ging je `s avonds naar de Revue. Dat was er elke avond van de dinsdagtransportdag.



Kamp Westerbork wachtte ondertussen vol spanning op de bevrijders. Op 12 april 1945 bereikten de Canadese soldaten het kamp, wat voor gevangen genomen Joden onder andere als doorvoerhaven werd gebruikt naar concentratiekamp Auschwitz. De SS die de leiding van het kamp had tijdens de oorlog, was inmiddels vertrokken. Er waren zo’n 850 gevangenen toen de Canadezen aankwamen. Zodra zij arriveerden renden de gevangenen de Canadezen tegemoet en riepen: ”De Tommy’s zijn er”Velen sprongen op de tanks en reden als overwinnaars over de Boulevard des Misères.

 

Stadtische Obdach/Kathe Kollwitz
 
Käthe Kollwitz (1867-1945) was een Duitse expressionistische kunstenares. Haar zoon Peter
 sneuvelt al meteen bij zijn aankomst aan het front in de Westhoek tijdens de eerste
wereldoorlog.
Haar schilderijen, en vooral haar houtskooltekeningen, en beelden laten zien hoe zij in opstand komt tegen oorlog.Als moeder van een gesneuvelde soldaat. 
















 
 
 













Oorlog - Rutger Kopland



Terwijl het verhaal wil dat het verteld en


voorbij is – maar het breekt af


zeker, het is mij verteld en verteld


maar nog


 


ik zie die grijze beduimelde foto


maar nog is het gras weer groener dan gras


en de bloesem weer witter dan bloesem


 
in die grijze tuin moet het oorlog zijn geweest


in die man, die vrouw, dat kind


in dat grijze gras onder die grijs bloeiende boom


 
het is mij verteld en verteld hoe zij daar


hadden moeten verdwijnen, worden weggevoerd


in goederentreinen, nooit terugkomen


 
terwijl het verhaal wil dat het verteld en


voorbij is – maar het breekt af


 
zeker, het is mij verteld en verteld


hoe vrede weerkeerde


 
maar nog is er geen andere foto dan deze

 

 




waarin het nog moet

 
 








 
 
 

 

 
 
 
 

 







zondag 15 februari 2015

Sneeuwklokjes!

De eerste sneeuwklokjes gesignaleerd in Wehe den Hoorn

Waarom de sneeuw het sneeuwklokje geen kwaad doet.

Vroeger had sneeuw geen kleur. Hij besluit aan de andere dingen een beetje kleur te vragen. Alleen van het sneeuwklokje krijgt hij toestemming en daarom is vanaf dat moment sneeuw wit.
Alles had een kleur, behalve de sneeuw. De aarde was bruin, het gras groen, de rozen rood, de hemel blauw en de zon was van goud. Alleen voor de sneeuw bleef er geen kleur over. De arme sneeuw besloot om aan één van de anderen een beetje kleur te vragen.
Eerst ging hij naar de aarde: "Aarde, mag ik een beetje van jouw bruine kleur?" Maar de aarde sliep en antwoordde niet.

Daarna ging de sneeuw naar het gras en vroeg: "Gras, mag ik een beetje van jouw groene kleur?" Maar het gras was gierig en deed alsof het niets gehoord had.

Toen ging de sneeuw naar de roos en smeekte: "Roosje, alsjeblieft, geef mij een beetje van jouw rode kleur." Maar de roos was erg verwaand en draaide zijn hoofd af.

De sneeuw probeerde het bij de hemel en riep: "Hemel, mag ik een beetje van jouw blauwe kleur?" Maar de hemel was veel te ver weg en hoorde de sneeuw niet.
En zo moest de sneeuw weer verder en vroeg aan de zon: "Zonnetje, mag ik een beetje van jouw gouden kleur?" Maar de zon had het veel te druk met schijnen en had geen tijd om te antwoorden.
 

En tenslotte vroeg hij aan een klein wit bloempje aan de rand van het bos: "Wit bloempje, mag ik een beetje van jouw mooie kleur?"

En het lieve bloempje antwoordde: "Natuurlijk sneeuw, neem zoveel als je wilt!"
Zo nam de sneeuw een beetje van de witte kleur van de bloem en vanaf dat ogenblik was de sneeuw wit.
Daarom werd het tere bloempje aan de rand van het bos sneeuwklokje genoemd en het is het enige bloempje, dat van de sneeuw geen last heeft.
 
Bron
"De betoverde tuin" door Marie Mrstikova.
 


De Lente komt, de Lente komt
Al sluimren nog de velden.
Ons kwam een bloempjen uit de sneeuw
Die zoete maar vermelden.
Sneeuwklokjes, blinkt,
Sneeuwklokjes, klinkt,
Sneeuwklokjes, luidt op den winterschen akker
Lente met duizende bloemekens wakker!

De Génestet

Sneeuwklokvrouwtje met mandje www.priegelgoud.nl


 
 
 

zondag 1 februari 2015

Maria Lichtmis, 2 februari

  
Sinte Bride
   

De dag die vooraf gaat aan Maria Lichtmis, is de Naamdag van Sinte Bride,
1 februari.

Sinte Bride leefde in het Ierland aan het einde van de vijfde en begin van de zesde eeuw. Men zegt dat op haar naamdag de eerste vogels hun nest beginnen te maken, want de dood van het jaar is voorbij en de geboortedag van het jaar is aangebroken. En men zegt dat `toen Maria voor de reiniging naar de tempel ging, Bride voor haar uit liep met een brandende kaars in iedere hand. Er stond een sterke wind rond de hoogten van de tempel, maar de kaarsen flakkerden niet. Daarom wordt ze Bride met het licht genoemd en haar naamdag: de dag van Bride met de kaarsen. Haar naamdag, 1 februari, de eerste dag van de Keltische lente, is de dag voor Maria Lichtmis. Op deze dag worden zowel de kaarsen als het vuur in het wierookvat gezegend door de Keltische kerk, als voorbereiding op het reinigingsfeest, de dag erna. Aan dit vuur wordt ook het Maria-Lichtmisvuur ontstoken, waarvan een deel van het jaar werd bewaard om met Kerstmis het kersthout aan te steken.


---------------------------------------------------------------------------------




We droegen alle kaarsjes tot in het mulle zand.
In kleine aarde-kuiltjes
werden ze opgebrand.
Dag vlam, dag vlam en dankjewel,
dat je het licht bewaarde.
Weldra komt weer zonneschijn,
doof nu maar in de aarde.
Tot ziens in de Sint-Maartenstijd
dat is nog wel heel ver,
Maar kom jij dan, in mijn knol,
weer stralen als een ster?

 
Op Maria-Lichtmis worden traditioneel kaarsen gewijd en een kaarsenprocessie gehouden vóór de mis ; vandaar de naam lichtmis. In veel talen verwijst de naam van het feest rechtstreeks naar kaarsen: het Zweeds: Kyndelsmässodagen, en in het Frans: Chandeleur. De processie staat symbool voor de intrede van Christus in de tempel van Jeruzalem, als het “Licht dat voor alle volkeren straalt”.
 


Maria






donderdag 1 januari 2015

Gelukkig Nieuwjaar

Een gezegde:Een nieuw jaar ontvouwt zich geleidelijk, zoals de bloembladen van een knop de schoonheid binnen in nog verborgen houden. 
Voor allen de beste wensen en vooral wens ik u toe inspiratie om nieuwe stappen te nemen.
Ook in dit nieuwe jaar een kleine verandering in de naam van deze weblog. De vier seizoenen heet vanaf nu:  

VIER DE SEIZOENEN


Daniel Boillat: Neujahrs-morgen.

                                                           Ik wens U

Ik wens U een jaar
Als een alfabet
Met alle letters van A tot Z
Van arbeid, blijheid en
Creativiteit
Tot zegen, zon en zaligheid.

Guido Gezelle


Painter Wassily Kandinsky. Painting. Winter Landscape. 1909 year
Kadinsky/Winterlandschap
Nu mag ook de winter wel komen!
 
...en binnen is de seizoentafel met sneeuw-witte figuren.

WINTERSPEL  www.priegelgoud.nl


 
Warme groet
Janna