Sint Jansvuur tijdens het Midzomerfeest:
Een van de meest in het oog springende element van het Midzomerfeest
was het branden van een groot vuur. Rond dit vuur vonden feestelijke activiteiten plaats. Vanaf de twaalfde eeuw zijn er overal verwijzingen naar dit vuur te vinden. Tot halverwege de zestiende eeuw genoten de zomervuren alom groot aanzien.
Ook hertogen en prinsen namen in Middeleeuwen deel aan het Midzomerfeest.
Ook in Nederland. In1496 liet Filips de Schone, de latere koning van Spanje en heer der Nederlanden, in Augsburg een groot Sint Jansvuur ontsteken en danste zelf als eerste rond het oplaaiend vuur.
In de loop van de zestiende eeuw begon het tij tegen de Sint-Jansvuren te keren. Protestanten veroordeelden het gebruik en de katholieke geestelijken verzetten zich in toenemende mate tegen het heidense karakter van het volksfeest. Ondanks het verbod werd het Sint Jansvuur nog eeuwenlang overal ontstoken, met name op het platteland en in afgelegen streken.
Meestal werd het vuur op een in het oog vallende plaats opgericht. Dit kon op een heuveltop zijn, maar ook op een dorpsplein of de groet markt.
Om elk Sint Jansvuur werd gedanst, soms de hele Midzomernacht.
Jonge stellen sprongen over het vuur. Vaak werd dat als een liefdesverklaring gezien. Ouders droegen hun kinderen over het vuur.
was het branden van een groot vuur. Rond dit vuur vonden feestelijke activiteiten plaats. Vanaf de twaalfde eeuw zijn er overal verwijzingen naar dit vuur te vinden. Tot halverwege de zestiende eeuw genoten de zomervuren alom groot aanzien.
Ook hertogen en prinsen namen in Middeleeuwen deel aan het Midzomerfeest.
Ook in Nederland. In1496 liet Filips de Schone, de latere koning van Spanje en heer der Nederlanden, in Augsburg een groot Sint Jansvuur ontsteken en danste zelf als eerste rond het oplaaiend vuur.
In de loop van de zestiende eeuw begon het tij tegen de Sint-Jansvuren te keren. Protestanten veroordeelden het gebruik en de katholieke geestelijken verzetten zich in toenemende mate tegen het heidense karakter van het volksfeest. Ondanks het verbod werd het Sint Jansvuur nog eeuwenlang overal ontstoken, met name op het platteland en in afgelegen streken.
Meestal werd het vuur op een in het oog vallende plaats opgericht. Dit kon op een heuveltop zijn, maar ook op een dorpsplein of de groet markt.
Om elk Sint Jansvuur werd gedanst, soms de hele Midzomernacht.
Jonge stellen sprongen over het vuur. Vaak werd dat als een liefdesverklaring gezien. Ouders droegen hun kinderen over het vuur.
Bron: De acht Jaarfeesten/ Joke & Ko Lankester
 |
| SUNNIA< gemaakt van sprookjeswol, verkrijgbaar janna@priegelgoud.nl |
Het zomerfeest kan beginnen.
Het ZONNE-EI brengt verkoeling.
Goede raad voor zomerdagen
Schop je schoenen uit! Het doet geen zeer:
Blote voeten lopen meer en meer
eelt op over kleine kiezelstenen.
Laat de blaren bloeien op je benen
en je hand, door brandnetels te plukken,
vuur te stoken, wat kan meer verrukken
dan je eigen vuur te kunnen ruiken?
Haal je hart aan stekelige struiken
op, en haal je nieuwe kleren open.
Blijf beslist op blote voeten lopen;
laat je schoenen slingeren. En weet:
Wie zichzelf een zomerdag vergeet
zal na jaren die de jeugd verkoelen
nog de zomer in zijn voeten voelen.
Gedicht van
Catharina Blaauwendraad
 |
| Het eerste graan is zichtbaar op het HOOGELAND |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten