Vrouw Holle

 

 

 

Uit het boek van Vrouw Holle

 

Vrouw Holle is de gebiedster in het rijk van het leven dat zich bevindt tussen het rijk van de geest en dat van de stof. Zij is de hoedster van de levende wezens voordat zij op aarde komen. Zij waakt over het zaad als het in de winter in de grond ligt en laat sneeuwen om de grond te beschermen. Zij is ook de hoedster van de dieren.

De Duif met het gouden stoeltje.

In het heuvelland lag een hoeve, waar een jonge, vrome boer woonde. Toen de twaalf heilige nachten aanbraken, ging hij stil naar buiten, zoals hij het zijn gestorven vader had zien doen en maakte hij de ronde over zijn akker en zijn tuin.
Hij schudde aan de appelboom en aan de pereboom en sprak daarbij de oude spreuk die hij van zijn vader had geleerd:

"Boompje ontwaak,
Vrouw Holle komt!"

Toen hoorde hij een geruis in de takken en de boom begon te trillen van de kruin tot aan de wortels. In de wind werd geklapwiek van vleugels hoorbaar en Vrouw Holle verscheen in het verenkleed van een witte duif. Ze zweefde over de gesloten knoppen in de kroon, maakte een boog om de hele tuin en breidde haar ruisende vleugels ver over het golvende akkerland uit. En waar ze vloog, daalde zegen neer over de velden, drong door in de sluimerende wortels en knollen onder de met sneeuw bedekte aarde zodat die weer vrucht zou schenken in het volgend jaar.
De boer zag ook een gouden stoeltje. Daarop ging de duif zitten als ze vermoeid was van haar verre tocht. En op die plek waar ze rustte, groeiden in het voorjaar de mooiste bloemen en struiken alsof daar een beschermde tuin was.
Nu wist de boer: in dit ogenblik is Vrouw Holle over de aarde gegaan en heeft al het gewas gezegend.

www.priegelgoud.nl